اینجانب محمد رحیمی ایمانی حدودا در سال 1355 وارد مدرسه آیة الله سیّد اسد الله نبوی واقع در دزفول شدم. از اوّل جامع المقدمات شروع به خواندن درسهای حوزوی نمودم. یک سال بعد وارد مدرسه حاج شیخ مصطفی عاملی از اولاد شیخ بهایی معروف شدم. در آنجا حجره ای به من دادند. در آنجا سکونت کردم.علاوه بر جامع المقدمات از کتاب معالم نیز خواندم. روزها به مدرسه مرحوم آیت الله آقا شیخ محمّد علی معزّی می رفتم ونزد مرحوم آقا شیخ محمّد جواد مدرّسیان نیز درس می خواندم. به دلیل آنکه  در دزفول شهریه وجود نداشت ناچار روزها کار می کردم و شبها درس می خواندم.

در سال 1358 با یک دنیا آمال و آرزو وارد حوزه علمیّه قم شدم. قبل از سال 1363 امتحان رتبه اوّل دادم. بعد از قبولی شهریه امام راحل را اخذ نمودم و تاکنون که سال 1385 می باشد ادامه تحصیل داده ام. اساتیدی که در حوزه علمیه قم در حضورشان کسب فیض نموده ام: آقای شجاعی،آقای موسوی تبریزی،مرحوم مدرس افغانی،مرحوم وجدانی فخر،آیت الله اشتهاردی،آیت الله گلپایگانی، آیت الله نجفی مرعشی،آیت الله مکارم شیرازی،آیت الله وحید خراسانی،آیت الله جعفر سبحانی، آیت الله آقا شیخ جواد تبریزی،آیت الله آقا سید مهدی مرعشی (معروف به اخوان مرعشی) ،آیت الله نوری همدانی و آیت الله آقا شیخ طیبی انصاری هستند. از بسیاری از آقایان اجازه تخمیس و روایتی و بخصوص از آیت الله نوری همدانی درجه علمی و فضل و از آیت الله اخوان مرعشی اجازه اجتهاد متجزّی اخذ نموده ام که هر دو در اوّل کتاب نسیمی از بوستان دوست به چاپ رسیده اند.در این مدّت چند مرتبه به زادگاه  اصلی خود برای تبلیغ رفته ام.

احداث مسجد واقامه نماز جماعت و سخنرانیهای مفصل داشته ام. جهت تبلیغ به شهرستانهای متعّددی رفته ام که از همه جا بیشتر نیاز مبرم محّل زادگاه حقیر به امر تبلیغ و ارشاد دارد، بارها در جبهه حضور یافته ام ( با عنوان رزمی – تبلیغی ) تا  جایی که  یکی از فرزندانم در اثر بمباران بعثی ها در دزفول شهادت یافته اند که مقسمین دفتر مقام رهبری کم و بیش از این مسئله اطلاع دارند.